Ζέιερ, Τζούλιους

(Julius Zeyer, Πράγα 1841 – 1901). Τσέχος ποιητής, θεατρικός συγγραφέας και διηγηματογράφος. Ανήσυχο και ρομαντικό πνεύμα, ταξίδεψε στη Ρωσία, στην Ιταλία, στη Γαλλία, στην Ελλάδα και στην Αφρική. Αρχικά, συνδέθηκε φιλικά με τον Βρχλίζκι, με τον οποίο ένιωθε την κοινή ανάγκη μιας ανανέωσης της πνευματικής ζωής της χώρας του που βρισκόταν υπό τη γερμανική επιρροή. Αργότερα απομακρύνθηκε για να ακολουθήσει έναν αυτόνομο καλλιτεχνικό δρόμο, που χαρακτηριζόταν από όψιμο ρομαντισμό, γερά προσκολλημένο στις παραδόσεις, στους μύθους και στα έθιμα των λαών που είχε γνωρίσει. Από τα σημαντικότερα έργα του είναι οι συλλογές Το μυθιστόρημα της πιστής φιλίας του Αμίς και της Αμίλα (1880), Καρλοβιγγιανή Εποποιία (1887-96) και Οι τρεις θρύλοι του Εσταυρωμένου (1895).